Dit artikel is op donderdag 12 oktober geplaatst op de website van de Telegraaf. Collega Suzanne Silbermann is advocaat in deze zaak en heeft een quote afgegeven voor dit artikel.

Wachten op de overlast: buurt heeft grote zorgen over nieuwe disco in centrum Zeist

Inwoners van Zeist vrezen voor de komst van een nieuwe disco in het stadscentrum. „Straks sta ik hier weer de kots en de pis van mijn voordeur te schrobben.”

Als Niels Roelen (50) uit het raam kijkt van zijn appartement in het centrum van Zeist, ziet hij een pand met gesloten luiken en deuren. Tot drie jaar geleden zat daar feestcafé De Koets, en weer daarvoor bar-dancing L’Etoile.

Roelen, schrijver en veteraan, woont in de 2e Dorpsstraat. Die straat is in de lokale overlevering befaamd: hier stonden in de weekenden jongeren in de rij om de disco’s en de shoarmatent te bezoeken en na sluitingstijd, midden in de nacht, maakten ze veel lawaai – zoals in zoveel provinciesteden in Nederland.

Corona

Corona kwam, zaken sloten, de luiken gingen toe – nog steeds staan in deze straat panden leeg – en Niels Roelen en andere omwonenden dachten: eindelijk rust.

Maar als het aan de lokale ondernemer Gaby van den Hengel ligt, komt daaraan deze maand een einde. Binnenkort moet tegenover Niels’ appartement, in het dan compleet verbouwde pand, een nieuwe disco openen: Club Backstreet, met een dansvloer voor vijfhonderd mensen. Tot vier uur ’s ochtends kan er worden gefeest.

’Afspraken’

Dit tot ontzetting van Roelen en het inmiddels opgerichte bewonerscomité. „De pakken voor de portiers schijnen al te zijn besteld”, zegt Roelen. „Het is echt heel vreemd omdat er afspraken zijn gemaakt met de bewoners dat hier, wegens de overlast die zo’n disco met zich meebrengt, geen ’zware horeca’ meer zou worden gevestigd. Als je je in de straat wilt vestigen als horecaondernemer, moet de gemeente eerst in overleg met de omwonenden. Maar die belofte wordt niet nagekomen.”

We zitten bij Niels aan de keukentafel; ook aangeschoven zijn Doroté Uiterwaal (72) en Alfred (49), die niet met z’n achternaam in de krant wil. „We voeren in alles een achterhoedegevecht”, geeft Roelen toe. „Terwijl er onder omwonenden veel onrust is.”

Niels dacht: ik organiseer een bijeenkomst over de kwestie. „Ik rekende op een opkomst van een man of 25, maar er kwamen er veel meer. Ik heb die avond zo’n 135 handtekeningen opgehaald.” Inmiddels heeft de ’stuurgroep’, zoals het bewonerscomité zich noemt, een advocaat in de arm genomen.

Dat laatste deed ook Hotel Theater Figi, verderop in de straat. Het bedrijf vreest tijdens uitgaansavonden de hotelkamers niet te kunnen verhuren. Lokale media citeerden uit de advocatenbrief: ’aanhoudende en begrijpelijke klachten van hotelgasten’ leidden in het verleden tot zeer negatieve recensies met ’significant minder boekingen/reserveringen tot gevolg’.

’Altijd gedoe’

De overlast was destijds inderdaad groot, zegt Doroté Uiterwaal. „Ik kwam hier wonen toen De Koets nog open was. Er was altijd gedoe, ook bij ons in het portiek: overgeven, plassen, drugsgebruik en heel veel lawaai.”

In de loop der tijd werden in de buurt steeds meer woningen gebouwd: het uitgaanscentrum werd een woonwijk. Niels Roelen: „Alfred bijvoorbeeld heeft hier onder in een voormalig horecapand vijf appartementen gerealiseerd.”

Alfred: „Midden 2018 hebben we met de gemeente Zeist overlegd. De gemeente handhaafde toen vrij strak op overlast uit de horeca en wij kregen heel snel de vergunning om die appartementen te bouwen. Mét de toezegging dat de zware horeca zou verdwijnen.”

Dat laatste is waar het hier om gaat. Club Backstreet is de ’zwaarste’ horeca. De aanwezigheid van zo’n discotheek in de straat heeft gevolgen voor de verhuur- en verkoopmogelijkheden van Alfreds panden en Niels’ appartement. Niels, bedrukt: „Die raak je dan aan de straatstenen niet meer kwijt.”

Uitsterfbeleid

Hoe zit dit, gemeente Zeist? Nu belanden we in de krochten van de Nederlandse gemeentelijke bureaucratie. „Allereerst, er is nog geen besluit over de vergunning”, benadrukt een woordvoerder. „Dat de ondernemer het pand al heeft verbouwd, dat kan en mag hij doen, dat valt onder het ondernemersrisico.” Maar hoe zit het met de toezegging dat de zware horeca uit de straat zou verdwijnen? Gaat Gaby van den Hengel nu tóch toestemming krijgen voor Club Backstreet?

De woordvoerder: „De vorige uitbater had inderdaad de zwaarste vergunning: horeca categorie 5. Nu is het zo dat we een uitsterfbeleid volgen en dat op het moment dat er iets in dat pand zit met een ándere bestemming– categorie 3 bijvoorbeeld, zoiets als een bloemenboetiek – categorie 5 er dan vanaf gaat. Maar het pand sloot drie jaar geleden, toen er nog horeca-categorie 5 op zat. Dan mág de ondernemer opnieuw een vergunning aanvragen voor zware horeca.”

Ondernemer Van den Hengel, ook bekend van ’t Seyster Friteshuys (’Voor een ouderwetse puntzak verse frites’), was eerder in de media nog optimistisch, maar inmiddels wil hij geen uitspraken meer doen. „Het is beter om er even niets over te zeggen”, zegt Van den Hengel. Maar gaat zijn club nog open in oktober, zoals aangekondigd? „We zijn nog niet aan het einde van de maand. Verder zeg ik er niets meer over.”

’In afwachting’

Advocate Suzanne Silbermann reageert namens het bewonerscomité. „De stuurgroep wenst er alles aan te doen om de komst van de discotheek tegen te houden. Maar vooralsnog zijn wij in afwachting van het besluit van de gemeente ten aanzien van het verlenen van de vergunning.”

Wanneer die komt? De gemeente is nog altijd informatie aan het inzamelen, onder meer bij wijkmanager en politie. Dan volgt het besluit, dat weliswaar kan worden aangevochten, maar indien de burgemeester toestemt, kan Club Backstreet hangende de procedure wél de deuren openen. Niels Roelen, somber: „Dan kan ik straks weer na elke uitgaansavond de kots en de pis van m’n voordeur halen. Waarom zegt de gemeente niet gewoon ’nee’?”